چهارشنبه آخر سال و مدیریت هیجانهای جوانان
نسل فردا: همه ساله یکی از مهمترین هیجانهای اجتماعی کشور در آخرین چهارشنبه سال اتفاق میافتد. مراسم چهارشنبه آخر سال که از سالهای پیش یکی از رسوم جالب ایرانی ها به عنوان نمادی از سوزاندن غصهها بوده است امروزه تبدیل به وسیلهای برای سوزاندن خود افراد شده و سلامتی آنان را به خطر انداخته است.نکته مهمی که باید به آن اشاره کرد این است که بههرحال هیجان جزء تفکیکناپذیر زندگی افراد است و بهجای سرکوب آن باید در صدد راهی برای کنترلش برآمد. هیجانها به لحاظ خوشایند و ناخوشایندبودن به دو بخش هیجانهای مثبت و منفی تقسیم میشوند. هیجانهای مثبت در افراد منجر به پرورش تفکر، فرصتطلبی و آمادگی جهت سودبردن از فرصتهای موجود تقویت پیوندهای اجتماعی و خنثیکردن هیجانهای منفی میشود. جامعه ای که بخواهد جوانانش دوران جوانی خود را طبیعی سپری کنند باید امکان بروز این هیجانها را برایشان بهوجود آورد. باید بدانیم که با انکار هیجان تامدتی می توان هیجان را فراموش کرد؛ اما نمیشود آن را کنار گذاشت. اگر این محیطها فراهم نشود و تخلیه هیجانی صورت نگیرد باعث آزار و اذیت دیگران خواهد شد.
مدیریت هیجان: مهارت مدیریت هیجان، فرد را قادر می سازد هیجان را در خود و دیگران تشخیص دهد و چگونگی اثرگذاری آنها را بر رفتار بداند و بلافاصله بتواند واکنش مناسبی به هیجانهای مختلف نشان دهد. توانایی استفاده از هیجانها به نفع خویش و دیگران را هوش هیجانی گویند و از ویژگی های پاسخ های هیجانی این است که نسبت به پاسخهای عقلی و خردگرا سریعتر عمل کند. مدیریت یعنی مسئولیتپذیری، یعنی افراد نسبت به هیجانی که تجربه میکنند مسئول هستند. هر هیجانی عواقبی دارد که در رفتار خود را نشان میدهد. نوجوانی که هیجانی را تجربه میکند باید بداند همیشه هیجان از یک پیشزمینه فکری نشأت میگیرد. وقتی هیجان را میشناسیم به نوعی افکارمان را شناسایی میکنیم. اگر بخواهیم هیجان را مدیریت کنیم در خیلی از موارد باید فکرمان را مدیریت کنیم. در این زمینه خانواده نقش بسیار مهمی را می تواند ایفا کند. خانواده به عنوان یک نهاد وظیفه دارد امکان فراغتهای لازم را با کنترلهای نامحسوس، نه آزاردهنده و با هدایتگری و آموزش برای جوان خود فراهم کند. خانواده نباید انتظار داشته باشد هنجارهای سالمندی و میانسالی خود را در جوانش پیاده کند و درعینحال او را در گرداب هیجانهایش تنها رها نکند؛ چون احساسات و هیجانها نیز مانند دیگر امور نیازمند آموزش و هدایت است، نه سرکوب و تنبیه.زمانی که هیجانهای سالم در نوجوانان سرکوب یا با تنبیه همراه می شود همه این هیجانها در نوجوانان و جوانان جمع میشود و با فراهمشدن کوچکترین فرصتی مثل چهارشنبه آخر سال خود را به شکل نامناسبی همچون آزار و اذیتکردن، ایجاد رعب و وحشت، ترس و... بروز می دهد. وجود این نوع حرکات و عملکردهای خشن و آزاردهنده به بهانههای مختلف مانند چهارشنبه آخر سال زنگ خطری است که به ما یادآوری میکند تا به فکر سلامتی بیشتر از وضع موجود و کنونی باشیم و بسترهای تخلیه هیجانهای سالم برای نوجوانان و جوانان را در محیط خانواده و اجتماع فراهم کنیم.