دکتر علیرضا محمدخانی
«ابلاغ اطلاعات واقعی موسسه یا اداره به مخاطبین ذی‌ربط و کسب نظریات آن‌ها به منظور ایجاد حُسن تفاهم ... »این تعریف جامعی است که از روابط عمومی ارائه شده و به تعبیری  روابط عمومی را می توان آینه تمام نمای موسسه یا اداره دانست. روابط عمومی (Public-Relation) بر شانه راست خود بار "اقناع" و بر شانه چپ خود بار "ترغیب" را حمل می کند. به تعبیری روابط عمومی باید با وحدت و انسجام و افزایش سرمایه های اجتماعی بین مخاطبین درون سازمانی و برون سازمانی، یک ارتباط عمیق ایجاد کند.متولیان روابط عمومی باید علاوه بر هوش ذاتی که دارند، از هوش فرهنگی هم برخوردار بوده و علاوه بر این باید دارای هوش‌های عاطفی، علمی و هیجانی هم باشند تا بتوانند هم چشم باشند، هم گوش، هم زبان باشند و هم مغز موسسه یا اداره خود.  ضمن تشکر ویژه از دست‌اندرکاران این کنفرانس که تابوی توجه به فرآیند روابط عمومی را شکستند و مخاطبین را با رویکردهای نوین روابط عمومی در ایران آشنا کردند، فقط به یک پروژه توجه نکرده و آن عدم آشنایی مدیران و روسای موسسات و ادارات با این رویکردها بوده و هر چقدر مسئولان روابط عمومی‌ها عالِم تر باشند، به هر حال مجری سلیقه‌های روسای خود محسوب می‌شوند و شاید بعضا علوم و هوش‌های چندگانه خود را باید در دکور ادارات خود گذاشته و زبان و گوش عقیده های بعضا سنتی مسئولان خود شوند.